Het zal je toch gebeuren! Je bent onderweg op een reis van enkele duizenden kilometers die je in een zo kort mogelijke tijd wilt afleggen. Op zoek naar vitamine Z, en dus vertrek je vanuit je koude woonplaats, laten we eens zeggen Baltimore, Noord-Amerika, richting het zonnige zuiden, bijvoorbeeld Peru. Je reist volledig op eigen kracht. Zonder motorische aandrijving, alleen door je eigen ledematen te gebruiken. De wind wakkert aan als je het grote, open water dat voor je ligt wilt oversteken. Je hebt moeite om koers te houden, maar eindelijk zie je land! Het zonnige zuiden...? Helaas, je moet het toegeven: je bent hopeloos verdwaald. In plaats van in een tropisch paradijs, ben je beland in een koud, winderig gebied.
Het overkwam een klein vogeltje. De Baltimoretroepiaal trekt jaarlijks van Noord naar Zuid-Amerika, maar deze winter was er één vogeltje dat zijn koers niet wist te houden. Het beestje stak de Atlantische Oceaan over en belandde zomaar in een Alkmaar, waar het in zijn eigen kleine eentje een woonwijk op stelten zet.
Want... soort zoekt soort en dus trekt het vreemde vogeltje allerlei andere vreemde vogels aan. Die zijn uitgerust met telelenzen, verrekijkers en videocamera's om het overgewaaide vogeltje te bekijken. Het is een unieke kans, want een Baltimoretroepiaal laat zich nauwelijks in onze contreien zien. Slechts eenmaal (1987) in de analen van de Nederlandse vogelarij (die teruggaan tot het jaar 1890!)liet zich eerder een Baltimoretroepiaal zien.
De vogelaars zien een overwegend oranje vogeltje van zo'n zeventien centimeter, dat op een paar meter hoogte in een grove den rondhangt en zich van alle belangstelling geen laars aantrekt.
Hij wroet tussen de naalden, op zoek naar insecten. Die zijn er niet bijzonder veel bij de temperaturen waar Nederland momenteel mee behept is, en daarom wendt hij zich tot andere bronnen.
Het wordt hem niet moeilijk gemaakt. Op voederplanken, aan vetbollen en via andere door vogelvriendelijke wijkbewoners verstrekte overlevingspakketten, scharrelt hij ogenschijnlijk relaxed zijn daag'lijks brood bij elkaar. Drinken doet hij bij een kleine open plek in het vijvertje van een andere buurtbewoner. De wijk is met recht te bestempelen als 'vogelvriendelijk'! Zelfs die andere vreemde vogels met hun verrekijkers, telelenzen en videocamera's, worden goed verzorgd. Buurtbewoners brengen de verkleumde vogelspotters dienbladen en thee. Het is goed toeven in de Alkmaarse wijk Ouddorp!
maandag 11 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten